عنايات ويژه خدا به روزه داران
خداوند بلند مرتبه به بهشتِ خويش امر مي كند كه براي بندگان من استغفار نموده و خود را براي آنان تزيين كن. پس چه نزديك است كه سختيها و اذيتهاي دنيا، آنها را [در خود فرو ] ببرد و به سوي بهشت من و كرامت من بروند.
خداوند متعال براي روزه داران امت پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله پاداشهايي را در نظر گرفته است. رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمودند: « اُعطِيت اُمَّتي فِي شَهرِ رَمضانَ خَمْساً لَمْ يعْطِهِنَّ اُمّةُ نَبِي قَبْلي أمَّا الواحِدَةُ: فَاِذا كانَ أوّلُ لَيلَةٍ مِنْ شَهرِ رَمَضانَ نَظَرَ اللهُ عَزَّوَجَلَّ إلَيهِم وَمَن نَظَرَ اللهُ إلَيهِ لَمْ يعَذِّبْهُ أبَداً وَ أمَّا الثّانِيةُ: فَإنَّ خُلوفَ أفْواهِهِمْ حينَ يمْسُونَ عِنْدَ اللهِ عَزَّوَجَلَّ أطيبُ مِنْ ريحِ المِسْكِ وَأمَّا الثّالِثَةُ فإنَّ المَلائِكَةَ يستَغْفِرونَ لَهُم فِي لَيلِهِم وَنَهَارِهِم وَأمّا الرّابِعَةُ فإنَّ اللهَ عَزَوَجَلَّ يأمُرُ جَنَّتَهُ اَنْ اسْتَغْفِري وَ تَزَيني لِعِبادي فَيوشَكَ اَنْ يذْهَبَ بِهِمْ نَصبُ الدُّنْيا وَ اَذاها وَ يصيرُوا اِلي جَنَّتي وَكِرامَتي وَأمَّا الْخامِسَةُ فَإذا كانَ آخِرُ لَيلَةٍ غَفَرَ لَهُمْ جَميعاً فَقَالَ رَجُلٌ في لَيلَةِ القَدْرِ يا رَسولَ اللهِ؟ فَقالَ: ألَمْ تر إلَي العُمّالِ إذا فَرِغُوا مِنْ أعْمالِهِمْ وُفُّّوا؛» 1
«به امت من در ماه رمضان پنج چيز داده شده كه به امت هيچ پيغمبري پيش از من داده نشده است.
اول: هرگاه شب اول ماه رمضان فرا رسد خداوند به سوي آنان نظر مي كند و كسي كه خدا به او نظر كرده هرگز او را عذاب نمي كند.
دوم: بوي بد دهان آنان به هنگام غروب در نزد خدا خوشبوتر از بوي مشك است.
سوم: ملائكه براي ايشان در شب و روز استغفار مي كنند.
چهارم: خداوند بلند مرتبه به بهشتِ خويش امر مي كند كه براي بندگان من استغفار نموده و خود را براي آنان تزيين كن. پس چه نزديك است كه سختيها و اذيتهاي دنيا، آنها را [در خود فرو ] ببرد و به سوي بهشت من و كرامت من بروند.
پنجم: هرگاه شب آخر فرا رسد، خداوند همة آنان را مي آمرزد.
عنایات ویژه خدا به روزه داران
خداوند بلند مرتبه به بهشتِ خویش امر می کند که برای بندگان من استغفار نموده و خود را برای آنان تزیین کن. پس چه نزدیک است که سختیها و اذیتهای دنیا، آنها را [در خود فرو ] ببرد و به سوی بهشت من و کرامت من بروند.
خداوند متعال برای روزه داران امت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله پاداشهایی را در نظر گرفته است. رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: « اُعطِیت اُمَّتی فِی شَهرِ رَمضانَ خَمْساً لَمْ یعْطِهِنَّ اُمّةُ نَبِی قَبْلی أمَّا الواحِدَةُ: فَاِذا کانَ أوّلُ لَیلَةٍ مِنْ شَهرِ رَمَضانَ نَظَرَ اللهُ عَزَّوَجَلَّ إلَیهِم وَمَن نَظَرَ اللهُ إلَیهِ لَمْ یعَذِّبْهُ أبَداً وَ أمَّا الثّانِیةُ: فَإنَّ خُلوفَ أفْواهِهِمْ حینَ یمْسُونَ عِنْدَ اللهِ عَزَّوَجَلَّ أطیبُ مِنْ ریحِ المِسْکِ وَأمَّا الثّالِثَةُ فإنَّ المَلائِکَةَ یستَغْفِرونَ لَهُم فِی لَیلِهِم وَنَهَارِهِم وَأمّا الرّابِعَةُ فإنَّ اللهَ عَزَوَجَلَّ یأمُرُ جَنَّتَهُ اَنْ اسْتَغْفِری وَ تَزَینی لِعِبادی فَیوشَکَ اَنْ یذْهَبَ بِهِمْ نَصبُ الدُّنْیا وَ اَذاها وَ یصیرُوا اِلی جَنَّتی وَکِرامَتی وَأمَّا الْخامِسَةُ فَإذا کانَ آخِرُ لَیلَةٍ غَفَرَ لَهُمْ جَمیعاً فَقَالَ رَجُلٌ فی لَیلَةِ القَدْرِ یا رَسولَ اللهِ؟ فَقالَ: ألَمْ تر إلَی العُمّالِ إذا فَرِغُوا مِنْ أعْمالِهِمْ وُفُّّوا؛» 1
«به امت من در ماه رمضان پنج چیز داده شده که به امت هیچ پیغمبری پیش از من داده نشده است.
اول: هرگاه شب اول ماه رمضان فرا رسد خداوند به سوی آنان نظر می کند و کسی که خدا به او نظر کرده هرگز او را عذاب نمی کند.
دوم: بوی بد دهان آنان به هنگام غروب در نزد خدا خوشبوتر از بوی مشک است.
سوم: ملائکه برای ایشان در شب و روز استغفار می کنند.
چهارم: خداوند بلند مرتبه به بهشتِ خویش امر می کند که برای بندگان من استغفار نموده و خود را برای آنان تزیین کن. پس چه نزدیک است که سختیها و اذیتهای دنیا، آنها را [در خود فرو ] ببرد و به سوی بهشت من و کرامت من بروند.
پنجم: هرگاه شب آخر فرا رسد، خداوند همة آنان را می آمرزد.
مردی گفت: یا رسول الله] آیا] در شب قدر [این گونه می شود؟] پیامبر صلی الله علیه و آله فرمودند: [خیر] مگر ندیده ای که کارگران هر گاه کارشان تمام شود، مزد به آنها می دهند؟»
اندرون از طعام خالی دار تا در او نور معرفت بینی
تهی از حکمتی به علت آن که پُری از طعام تا بینی
خداوند بلند مرتبه به بهشتِ خویش امر می کند که برای بندگان من استغفار نموده و خود را برای آنان تزیین کن. پس چه نزدیک است که سختیها و اذیتهای دنیا، آنها را [در خود فرو ] ببرد و به سوی بهشت من و کرامت من بروند
شرط روزه داری راستین
قال جعفر بن محمد علیهما السلام: « إذا صُمتَ فَلْیصُمْ سَمعُکَ وَبَصَرُکَ وَشَعْرُکَ وَعَدَّدَ أشیاءَ غَیرَ هَذا وَقالَ لاتَکونَنَّ یومَ صَومِکَ کَیومِ فِطْرِکَ؛ 2 هر گاه روزه گرفتی پس باید گوش و چشم و موی تو نیز روزه باشد. امام چیزهای دیگری نیز غیر از اینها را برشمرد و فرمود: نباید روزی که روزه هستی با روزی که روزه نیستی یکسان باشد.»
قال رسول الله صلی الله علیه و آله: « رُبَّ قائِمٍ حَظَُّهُ مِنْ قِیامِهِ السَّهْرُ وَرُبَّ صائِمٍ حَظُّهُ مِن صِِیامِهِ الْعَطَشُ؛ 3 چه بسا شب زنده داری که بهره اش از شب زنده داری اش فقط شب بیداری است و چه بسا روزه داری که بهره-اش از روزه داری، فقط تشنگی است.»
رمضان؛ میدان مسابقه
امام مجتبی علیه السلام در روزهای پایانی ماه مبارک رمضان از کنار جماعتی که مشغول خنده و شوخی بودند عبور کردند. حضرت با ناراحتی به آنها فرمود: « خدا ماه رمضان را میدان مسابقه بندگان قرار داده است. دسته ای گوی سبقت می ربایند و پیروز می شوند و تعدادی هم از دیگران عقب می مانند و سرافکنده می شوند. عجیب است در روزی که پیشی گیرندگان پیروز شده اند و عقب ماندگان زیانکار گردیده اند، جمعی به شوخی و خنده مشغولند. به خدا سوگند اگر پرده در افتد، امروز نیکوکار، مشغول پاداش خود و عقب افتاده، گرفتار بدیهای خود است و برای احدی فرصتی جهت شوخی و لهو و لعب باقی نمی ماند.» 4
پی نوشت ها :
1) محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، بیروت، مۆسسة الوفاء، 1404 ق، ج96، ص367.
2) محمد بن یعقوب الکلینی، اصول کافی، تهران، دار الکتب الاسلامیة، 1365 ش، ج4، ص87؛ شیخ طوسی، التهذیب، تهران دار الکتب الاسلامیة، 1365 ش، ج4، ص194.
3) بحار الانوار، ج96، ص374.
4) شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، انتشارات اسلامیه، بی تا، ج2، ص174.
