چهل حديث روزه داري

1-پايه‏هاى اسلام

قال الباقر عليه السلام:

«بنى الاسلام على خمسة اشياء، على الصلوة و الزكاة و الحج و الصوم و الولايه.» ؛  

امام باقر عليه السلام فرمود:

اسلام بر پنج چيز استوار است، برنماز و زكات حج و روزه و ولايت (رهبرى اسلامى) .(فروع كافى، ج 4 ص 62، ح 1)

2-فلسفه روزه

قال الصادق عليه السلام:

انما فرض الله الصيام ليستوى به الغنى و الفقير.

امام صادق عليه السلام فرمود:

خداوند روزه را واجب كرده تا بدين وسيله دارا و ندار (غنى و فقير) مساوى گردند.

(من لا يحضره الفقيه، ج 2 ص 43، ح 1)

3-روزه آزمون اخلاص

قال اميرالمومنين عليه السلام:

«فرض الله ... الصيام ابتلاء لاخلاص الخلق» ؛‏امام على عليه السلام فرمود: خداوند روزه را واجب كرد تا به وسيله آن اخلاص خلق را بيازمايد.

(نهج البلاغه، حكمت 252 )

4-روزه ياد آور قيامت

قال الرضا عليه السلام:

انما امروا بالصوم لكى يعرفوا الم الجوع و العطش فيستدلوا على فقر الاخر.

امام رضا عليه السلام فرمود:

مردم به انجام روزه امر شده‏اند تا درد گرسنگى و تشنگى را بفهمند و به واسطه آن فقر و بيچارگى آخرت را بيابند.

(وسائل الشيعه، ج 4 ص 4 ح 5 علل الشرايع، ص 10 )

تأثير روزه برسلامتي جسم

روزه گرفتن  گرسنگي نيست بلكه يك نوع استراحت است كه به بدن اين امكان را مي دهد كه مواد مزاحم را خارج كند و درون را پاك سازد و بازسازي نمايد.

انسانها از اين نيروي عظيمي كه در درون خود دارند غافلند .روزه باارزش ترين روش براي جوان شدن و ترميم بدن است ،روزه يك عمل جراحي بدون چاقوست؛اين روش مطمئن ترين ،بي ضررترين و بي خطرترين روش درماني است كه خداوند متعال براي سلامتي انسانها قرار داده است.فريضه اي كه خداوند متعال با در نظرگرفتن سيستم بدن آن را جزء اعمال مسلمانان قرار داده است تا اين فريضه نيز گواهي باشد بر يكتايي خداوند ونظم نظام آفرينش.

گرسنگي و تشنگي !! چرا؟؟

واجبات الهى، پيرو مصالح و منافعى است كه مكلف با انجام آنها، به آن مصالح و منافع دست مى يابد و زمينه رشد معنوى و كمال او فراهم مى گردد. در اين ميان بسيارى از مصالح و منافع عبادات بر بندگان مخفى و پوشيده است; از اين رو دسترسى به علت اصلى و منحصر به فرد احكام ميسر نيست، هر چند با استفاده از آيات و روايات به بعضى از علت ها و حكمت هاى احكام به دست مى آيد .

خطرناك ترين حكومت ها

حكومت غرايز و شهوات بر انسان خطرناكترين حكومتهاست و آدمي را اسير و بي اختيار ميسازد و به پستي و رزالت ميكشاند. مبارزه با سلطه شهوات نفس كه در اسلام جهاد اكبر ناميده شده به پايمردي و اراده اي استوار نياز دارد.

نقش روزه در تقويت اراده

انسان با روزه داري كه، امساك در خوردن و آشاميدن و خود داري از برخي چيزهاي ديگر است در واقع با خواهشهاي خويش ميجنگد و در برابر غرايز خود مقاومت ميكند، تمرين اين عمل اراده و تصميم را در انسان نيرومند ميسازد و جان را از قيد حكومت و سلطه هوسها و خواهشها ميرهاند. پيشوايان اسلام فرموده اند: «افضل الناس من جاهد هئاه و اقوي الناس من غلب هواه»

بهترين مردم كسي است كه با هواي نفس مبارزه كند و نيرومند ترين انان كسي است كه بر آن پيروز شود. پس روزه داران بهترين مردمند چرا كه با خواسته هاي نفساني مبارزه ميكنند و اگر با مراقبت و كوشش از روزه خويش اين بهره را بگيرند كه بر نفس خود مسلط شوند از نيرومند ترين مردم نيز خواهند بود.

حقايق ارزشمند روزه در حديث قدسي

يكي از برنامه هاي مترقي اسلام كه ضامن سعادت دنيا وآخرت  و بهداشت جسم و تزكيه نفس انسان مي باشد روزه است.

ارزنـده تـريـن اثـر هـر عـبـادتـى، هـمـان اطـاعت از دستور خداوند بزرگ است و آثار ديگر به دنبال آن نصيب شخص عابد مى گردد. امّا انسان روزه دار علاوه بر تمام آثار گرانبهايى كه از ايـن رهـگـذار بـه دسـت مى آورد، مشمول لطف ويژه الهى مى گردد. از قول حضرت صادق عليه السلام روايت شده كه پروردگار عالم مى‏فرمايد: «الصوم لى وأنا اجزى عليه» «1» روزه ويژه من است،و پاداش آن بر عهده من است.طبق برخي روايات هر حسنه  به ده برابر تا هفتصد برابر پاداش دارد مگر روزه  كه خداوند مستقيماً ثواب آن را مي دهد. «2» تمام حسنات را به دستور خداوند پاداش مي دهند اما از اهميت روزه اين است كه مي فرمايد ثواب وپاداش روزه را من مي دهم.

بيان روايت امام صادق عليه السلام‏

حقيقت و ذات اين دو جمله چيست؟مگر نماز، فرمان او نيست، چرا نفرموده «الصلوة لى»؟ «الحجّ لى»؟ و «الجهاد لى»؟ اگر اين حديث به دقت بررسي شود، پنج حقيقت را مى‏توان در اين كلام خداوند مشاهده نمود.

حقيقت اول: ترك شهوات حلال‏

در هيچ عبادتى ترك شهوات حلال نمى‏باشد، مانند «مجاهد فى سبيل الله» كه در حال جهاد، مى‏تواند بخورد و بياشامد و در روز جهاد از غريزه جنسى به طريق حلال بهرمند شود. يابه طور مثال انسانى كه مى‏خواهد عبادت مالى انجام دهد، مى‏تواند در كنار پرداخت زكات و خمس از همه لذائذ حلال بهرمند گردد. اما روزه دار در هنگام روزه بايد در مقابل شهوات، خواسته‏ها، و لذائذ حلال از اذان صبح تا اذان مغرب ايستادگى نمايد. مسأله ترك شهوات مسأله عظيمى است. اينكه انسان پنجاه- شصت سال با لذّت‏ها، خواسته‏ها، خوراكى‏ها و آشاميدنى‏ها انس داشته باشد، حالا از او دعوت مي شود كه سى روز، با همه اين لذايذ فاصله بگيرد. اين كه روزه سبب اين كار عظيم است، نشان دهنده ارزش روزه مى‏باشد.

گرسنگي جسم و سيرابي روح در ماه رمضان

درمان بيماري ها هميشه با خوردن و آشاميدن و تزريق دارو و مصرف قرص و كپسول نيست. روزه در فرهنگ اسلامي يك اقدام عبادي، معنوي است كه علاوه بر آثار عبادي و اجتماعي، آثار طبّي، بهداشتي و درماني فراوان دارد.

در پرتو خورشيد درخشان ماه رمضان، سلطه عادتها و غريزه‌ها بر زندگي انسان كاهش مي‌ياد، غفلتها زدوده مي‌شود، به دليل هماهنگي با جمع، موانع خودسازي كاهش مي‌يابد، اخوت ديني و روح برادري و همدردي با نيازمندان تقويت مي‌گردد، تلاوت قرآن، تقوا و تهجّد، زمينه تعالي و بازگشت به فطرت الهي و زندگي عالي انساني را فراهم مي‌سازد.

خودسازي با تعبيرهاي فراوان در قرآن و احاديث اهل بيت عليهم السلام آمده است، و واژه‌هاي گوناگون تزكيه، تقوا، جهاد با نفس، مصونيت از شُحّ، جهاد اكبر، محاسبه نفس، تخلّق به اخلاق الهي، اكتساب مكارم اخلاق، رعايت عدل و احسان، و عبادت، هر كدام حاكي از نوعي خودسازي است.

خودسازي در فرهنگ اهل بيت عليهم السلام شامل كنترل تمام رفتارها و گفتارهاي انسان در چهارچوب دستورهاي خداست. كنترل چشم و گوش و زبان و دست و پا و شكم و شهوت براساس بايدها و نبايدهاي قرآن و سنّت، مصداق خودسازي اسلامي و الهي است و روايات مكرّري يادآوري كرده است كه روزه داري، فقط به دستگاه گوارش و خوردن و آشاميدن مربوط نيست؛ بلكه مهم كنترل انسان بر اندام خويش و مراقبت بر صادرات و واردات كشور روح و جزيزه جسم انسان است. براي نمونه به اين احاديث شريف توجه كنيم:

بياييد اين رمضان را متفاوت باشيم

نكته هايي باريك تر زمو اينجاست!!  

وقتي مي‌گويند: «ماه رمضان» در ذهن همه ما، ماه عبادت مي‌آيد. اصولاً در اسلام چهار حكم كمي سخت است. آيه هاي اين احكام سال پانزدهم پيغمبري رسول اكرم صلي الله عليه و آله نازل شدند. يعني حضرت چهل سالگي به پيغمبري رسيد و حضرت 55 سال داشت كه اين قانون نازل شد. پيغمبر 15 سال از نبوتش مي‌گذشت و اين آيه‌ها نازل نشده بود. 1- آيه جبهه و جنگ كه اين آيات بعد از 15 سال نازل شد.

2- آيه‌ي زكات، چون در جبهه بايد خون و جان داد و در زكات بايد پول داد.

3- آيه روزه: چون در روزه هم انسان بايد به خودش فشار بياورد. خلاصه اين كه دستورات سخت اسلام روزهاي اول مطرح نشد. روزهاي اول پيغمبر آمد و فرمود: «قُولُوا لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ تُفْلِحُوا» بت‌ها را كنار بگذاريد، رستگار مي‌شويد. دستوراتي بسيار ساده، اين خود يك روش تربيتي است كه انسان بايد افراد را ذره ذره عادت بدهد. حال اينجا برايتان حديثي هم بخوانم كه افرادي كه بچه‌ي كوچك دارند، در ماه رمضان وقتي بچه مي‌خواهد صبحانه بخورد، بگوييد كه اين غذا، سحري تو باشد. بعد بگو حالا تو روزه‌اي، بعد از يك ساعت اگر آب خواست، بگو حالا بيا افطار كن. دو مرتبه كه آب خواست، دفعه‌ي قبل بگو خوب، دوباره روزه باش. بعد بگو كه حالا دو مرتبه بيا و افطار كن. يعني غذاي بچه‌هاي كوچك را در ماه رمضان سحري و افطاري برايشان قلمداد كنيد و مابينش را بگوييد روزه هستيد. مسئله‌ي روزه را بايد از كوچكي به بچه تلقين كنيد. كما اين كه در نماز هم همينطور است. برنامه‌ي تربيتي اسلام اين است. مي فرمايد: كارهايي كه بايد پول داد و جان داد، سختي دارند. البته بعضي پولي است و بعضي جاني، كدام مهم‌تر است؟ فشارهاي بدني مهم‌تر از فشارهاي مالي است و لذا در قرآن دو صلوات داريم. يكي: «صَلَواتٌ مِنْ رَبِّهِمْ»(بقره/157) و ديگري: «وَ صَلِّ عَلَيهِمْ إِنَّ صَلاتَك سَكنٌ لَهُمْ»(توبه/103) آدم‌هايي كه «وَ لَنَبْلُوَنَّكمْ بِشَي‏ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ»(بقره/155) قرآن مي‌فرمايد: كساني كه ما اين‌ها را امتحان مي‌كنيم به گرسنگي، ما آزمايش مي‌كنيم، مي‌گوييم ماه رمضان روزه بگيريد يا قحطي مي‌آيد. وقتي مردم به گرسنگي درگير مي‌شوند، خدا در قرآن مي‌گويد: «صَلَواتٌ مِنْ رَبِّهِمْ» يعني از طرف خدا بر اين‌ها صلوات فرستاده مي‌شود.

رمضان يعني گناه سوزي، مثل اسكناس كهنه‌هايي كه مي‌سوزانند. زباله‌هايي كه مي‌سوزانند. به رمضان مي‌گويند رمضان، چون خداوند در آن ماه گناهان را مي‌سوزاند.

در ماه رمضان از گناه توبه كنيد، چون خدا در اين ماه مي‌بخشد. دست هايتان را بعد از نمازها بلند كنيد و دعا كنيد

بركات ماه مبارك رمضان

خدا را شاكريم كه توفيق درك ماه رمضان ديگري را به ما عنايت نمود. ان شاء الله اين ماه رمضان، ماه سلامت، امنيت، آرامش، آمرزش و ماه پيوند با ولايت باشد. بياييم با گوشه اي از بركات اين ماه عزيز آشنا شويم.

ماه مبارك رمضان، ماه گسترش سفره است.

آن هم چه سفره اي! رسول خداصلي الله عليه وآله وسلم فرمودند: «تاكنون اين سفره را نه كسي ديده، و نه كسي شنيده و نه به قلب كسي خطور كرده است. برسر اين سفره فقط يك گروه مي نشينند. اين گروه فقط روزه دارها هستند.[1]

سفره اي كه يك ماه گسترده و همه چيز در آن فراوان است، اگر انسان نتواند از اين سفره بهره ببرد، خيلي غافل و مغبون است.

ماه رمضان، ماه فرصت

ماه رمضان، ماه فرصت يابي است.

1- ماه فرصت آشتي با خدا است؛ ماه ازدياد تقوا و ماه تقويت اراده است. آن هايي كه مي گويند: به خدا قول مي دهيم كه ديگر گناه نكنيم، اما زيرش مي زنيم؛ مي توانند در اين ماه عزيز اراده خود را تقويت كنند. شما كه روز ماه رمضان از همسر حلالت اجتناب مي كني، پس مي تواني از زن حرام در غير ماه رمضان هم اجتناب كني. تو كه اراده ات، اراده است به خصوص هنگام غروب كه چشمت سياهي مي رود، نزديك آب نمي روي! پس مي تواني دنبال مواد مخدر نروي، مي تواني دنبال لقمه حرام نروي، مي تواني دنبال شراب نروي. حديث از پيامبرصلي الله عليه وآله وسلم است كه مي فرمايد: هرگاه «صائم»و روزه دار در جواب كسي كه به او فحاشي مي كند، بگويد: «إنّي صَائِمٌ، سَلامٌ عَليك» ببخشيد من جوابت را نمي دهم، فرمود: اين در واقع حجابي از نور است كه به شكل مانع و سدّي از رحمت خدا مي آيد و او را از آتش باز مي دارد.[2] مي گويد: او خودش را كنترل كرد. ماه رمضان فرصت تقويت اراده، فرصت حسن خلق و حسن برخورد است.

عنايات ويژه خدا به روزه داران 

خداوند بلند مرتبه به بهشتِ خويش امر مي كند كه براي بندگان من استغفار نموده و خود را براي آنان تزيين كن. پس چه نزديك است كه سختيها و اذيتهاي دنيا، آنها را [در خود فرو ‍ ] ببرد و به سوي بهشت من و كرامت من بروند.

خداوند متعال براي روزه داران امت پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله پاداشهايي را در نظر گرفته است. رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمودند: « اُعطِيت اُمَّتي فِي شَهرِ رَمضانَ خَمْساً لَمْ يعْطِهِنَّ  اُمّةُ نَبِي قَبْلي أمَّا الواحِدَةُ: فَاِذا كانَ أوّلُ لَيلَةٍ مِنْ شَهرِ رَمَضانَ نَظَرَ اللهُ عَزَّوَجَلَّ إلَيهِم وَمَن نَظَرَ اللهُ إلَيهِ لَمْ يعَذِّبْهُ أبَداً  وَ أمَّا الثّانِيةُ: فَإنَّ خُلوفَ أفْواهِهِمْ حينَ يمْسُونَ عِنْدَ اللهِ عَزَّوَجَلَّ أطيبُ مِنْ ريحِ المِسْكِ وَأمَّا الثّالِثَةُ فإنَّ المَلائِكَةَ يستَغْفِرونَ لَهُم فِي لَيلِهِم وَنَهَارِهِم وَأمّا الرّابِعَةُ فإنَّ اللهَ عَزَوَجَلَّ يأمُرُ جَنَّتَهُ اَنْ اسْتَغْفِري وَ تَزَيني لِعِبادي فَيوشَكَ اَنْ يذْهَبَ بِهِمْ نَصبُ الدُّنْيا وَ اَذاها وَ يصيرُوا اِلي جَنَّتي وَكِرامَتي وَأمَّا الْخامِسَةُ فَإذا كانَ آخِرُ لَيلَةٍ غَفَرَ لَهُمْ جَميعاً فَقَالَ رَجُلٌ في لَيلَةِ القَدْرِ يا رَسولَ اللهِ؟ فَقالَ: ألَمْ تر إلَي العُمّالِ إذا فَرِغُوا مِنْ أعْمالِهِمْ وُفُّّوا؛» 1

«به امت من در ماه رمضان پنج چيز داده شده كه به امت هيچ پيغمبري پيش از من داده نشده است.

اول: هرگاه شب اول ماه رمضان فرا رسد خداوند به سوي آنان نظر مي كند و كسي كه خدا به او نظر كرده هرگز او را عذاب نمي كند.

دوم: بوي بد دهان آنان به هنگام غروب در نزد خدا خوشبوتر از بوي مشك است.

سوم: ملائكه براي ايشان در شب و روز استغفار مي كنند.

چهارم: خداوند بلند مرتبه به بهشتِ خويش امر مي كند كه براي بندگان من استغفار نموده و خود را براي آنان تزيين كن. پس چه نزديك است كه سختيها و اذيتهاي دنيا، آنها را [در خود فرو ‍ ] ببرد و به سوي بهشت من و كرامت من بروند.

پنجم: هرگاه شب آخر فرا رسد، خداوند همة آنان را مي آمرزد.

پيامك هاي ويژه ماه مبارك رمضان

مارا به دعا كاش نسازند فراموش

رندان سحرخيز كه صاحب نفسانند . . .

فرا رسيدن ماه مبارك رمضان بر شما مبارك

****

حلول ماه مبارك رمضان ، بهار قرآن ، ماه عبادتهاي عاشقانه

نيايشهاي عارفانه و بندگي خالصانه را به شما تبريك عرض ميكنم .

التماس دعا

****

روزه ، تمرين كلاس زندگي           درس ايثار و خلوص و بندگي

روزه ، زنجير هوا گسستن است         ديو و بت هاي درون بشكستن است . . .

فرا رسيدن ماه رمضان بر شما مبارك

****

روزه يعني نفس خود پاك كن                    قلب ابليس درونت چاك كن

راه پرواز است سوي آسمان                ماه گرديدن بسان عاشقان

التماس دعا

****

السلام عليك يا شهر الله الاكبر و يا عيد اوليائه

در ماه پر خير و بركت رمضان برايتان قبولي طاعات و عبادات را آرزومندم . . .

التماس دعا

****

ماه در خودنگري و خودكاوشي                  لب فرو بستن ، نگفتن ، خاموشي

درك مسكين از دل و جان كردن است        زندگي همچون فقيران كردن است . . .

****

ماه رمضان شد، مى و ميخانه بر افتاد / عشق و طرب و باده، به وقت ‏سحر افتاد

افطار به مى كرد برم پير خرابات / گفتم كه تو را روزه، به برگ و ثمر افتاد

با باده، وضو گير كه در مذهب رندان / در حضرت حق اين عملت ‏بارور افتاد

****

هرچه داريم از خداست و هرچه توان داريم براي خدا بايد خرج كنيم.

با ادب خاص خود وارد اين مهماني بي مانند بشويم . . .

ماه رمضان بر شما مبارك

****

روزه هنگام سۆال است و دعا / پر زدن با بال همت تا خدا

شهر يكرنگي و بي آلايشي / ماه تقصير و گنه فرسايشي

عاشقان معشوق خود پيدا كنند / تا سحر در گوش او نجوا كنند

درد خود گويند با درمان خويش / با طبيب و يا انيس جان خويش . . .

****

ماه رمضان، ماه مفروش كردن قدوم شب قدر با اشكهاي شوق

براي درك «زيباترين لحظهء حيات انساني» است . . .

شهر رمضان الذي انزل فيه القرآن

(ماه مبارك رمضان، ماه دوري از گناهان، ماه بندگي مباركتان باد.)